همچومعن زایده دارد سماحت در مزاج همچو قس ساعده دارد فصاحت در خطاب .
هي من أفضل أنواع السحابات الإلكترونية، حيث تتميز بالكثير من المميزات التالي عرضها:
میزان تأثیر پذیری فرد از غذا، شیوه زندگی و محیط پیرامون (واکنش نسبت به حرارت، برودت، رطوبت، خشکی)
(خشک) دوک ندارد عضلات غیر ماهیچه‌ای، ساختار کشیده و استوانه‌ای و خشک
پزشکی نوین نه تنها طب سنتی بلکه بسیاری از طب‌های دیگر را نیز رد کرده‌است. پزشکان به این مسئله سندروم فرهنگی می‌گویند. برخی آداب و رسوم، عقاید و باورها در افراد یک منطقه آنقدر ریشه دار می‌شود و مردم با باور، تلقین و تعصبی که دارند ناخودآگاه به آن دچار یا معالجه سطحی می‌شوند.[۱]
آیا با مزاج شناسی آشنایی دارید؟ می‌دانید گرم مزاج و سرد مزاج یعنی چه؟ مزاج ترکیبی از جنبه‌های جسمی، ذهنی، عاطفی و روحی هر فردی است. اگرچه هر فردی به اندازه اثر انگشتش منحصربه‌فرد است، اما به‌طورکلی مزاج افراد به چهار دسته دموی، بلغمی، سوداوی و صفراوی تقسیم می‌شود.
در خلاصه الحکمه آمده‌است لامسه بهترین و سریع‌ترین راه ورود به تشخیص مزاج‌ها است. درک این روش حتی سحبات مزاج برای افراد عادی نیز تا حدودی آسان است؛ لذا این راه را بر سایر راه‌ها مقدم داشته‌اند. طبیب باید خود مزاج معتدل داشته باشد، و اگر از لمس متوجه اختلاف دما نگردد، خواهد دانست که آن شخص، دارای مزاج معتدل است. اگر شخص لمس‌کننده خود مزاج معتدل نداشته باشد و بر این حال خود اطلاع داشته باشد، باز می‌تواند به تشخیص مزاج افراد دیگر بپردازد؛ یعنی اگر طبیب خود درجه حرارت بدنش گرم‌تر از مزاج معتدل باشد و دست به بدن شخص میانه‌المزاج بزند، با اینکه حس سردی می‌کند، به هرروی چون توجه به این نکته دارد که خودش گرم مزاج است، و به کیفیت اعتدال مزاج هم از راه دقت و تمرین در حس لمس آشنا است، لذا حکم غلطی دربارهٔ مزاج آن شخص نخواهد داد.
کیفیت بدن در لمس که توسط معاینه‌کننده درک می‌شود: دما، قوام.
- قلیل المزاج ؛ کم قوت و اندک نیرو : و یسقیه شراباً قلیل المزاج . (یادداشت مرحوم دهخدا).
دموی‌ها خوش‌برخورد و پرانرژی، بلغمی‌ها بی‌خیال و خونسرد، سوداوی‌ها منطقی و درون‌گرا و صفراوی‌ها با اراده، برون‌گرا و مستقل هستند.
یادکردها به منابع نامعتبر را می‌توان به چالش کشید یا حذف کرد. (ژوئن ۲۰۲۱) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)
صفحه‌هایی که از پانویس با پارامترهای نامعلوم استفاده می‌کنند
ولی همین فرد می‌تواند دچار مزاج عارضی یا سوء مزاجی متفاوت از مزاج اصلی خود شود بدون آنکه همه علائم تغییر کند. این امر یعنی تفاوت قائل شدن و تشخیص میان مزاج ذاتی با مزاج اکتسابی یا مزاج بیماری.